De Bungy Trilogie
Door: Roger
Blijf op de hoogte en volg Roger
23 Februari 2006 | Nieuw Zeeland, Queenstown
Hi,
na de leuke dagen in Franz Josef, weer op de Straybus gehopt. We reden naar een heel klein plaatsje langs de westkust, Haast. We verbleven in een hostel, vlakbij het strand. 's avonds met het het grootste gedeelte van de groep naar het strand gegaan, om een kampvuur te maken en daar gezellig een biertje te drinken.
De volgende dag reden we naar Queenstown, de adrenaline hoofdstad van NZ. Hier zijn ontelbare activiteiten te doen, als het maar hoog, snel of gevaarlijk is. Dit is ook de plaats die bekend staat om de bungyjumps, het eerste bedrijf dat bungy's voor het grote publiek aanbied, zit hier.
Voordat ik naar NZ kwam, was ik niet van plan om ooit een bungyjump te gaan doen. Maar, als je reiservaringen met anderen uitwisselt, kun je best wel eens van mening veranderen....
Op een of andere manier ben ik de hersencel kwijtgeraakt die je bang moet maken, want met de skydive bv, was ik geen seconde bang. Dit was de grootste reden om hier in Queenstown te gaan bungyjumpen. En dan niet 1, nee, 3!!!
Op maandag kwamen we in Queenstown aan, en stopten we bij de Karawau Bridge. Hier kon je een bungyjump doen van 43 meter, van de brug, boven de rivier. Nou, daar begon ik dan maar mee.... Een flink stuk elastiek om de benen, en toen begon het aftellen. Ik sprong van de brug, de eerste 2 seconden hing ik voor mijn gevoel in de lucht zonder dat er wat gebeurde, en toen viel ik naar beneden. Het gevoel wat toen door me heen ging, is moeilijk te beschrijven, maar de adrenaline spoot door mijn aders. De val eindigde in het water, tot ongeveer mijn borst. Na een paar keer uitstuiteren, werd ik met een bootje opgepikt. Helemaal top.
Zo rond etenstijd werden we bij het hostel afgezet. Nadat ik was ingecheckt, even de keuken gecheckt. En daar waren Linda, Jorien en Bonny weer. Ik viel met mijn neus in de boter, want ik kon meteen aanschuiven voor het eten. En 's avonds was het feest in de kroeg, er was karaoke avond. Met de hele groep van de bus staan zingen op het podium na de nodige biertjes, gezellig was het wel.
De dag erna, mijn 2e bungyjump gemaakt. Dit is de hoogste van NZ (134 meter) en een van de hoogste ter wereld. Je springt vanuit een cabine, die boven een ravijn hangt. En dat is een flink eind naar beneden hoor... Ook deze sprong was helemaal top, na het adrenalineshot geeft het uitstuiteren een soort zweverig gevoel.
De 3e bungyjump was boven de stad, en 47 meter hoog. Het verschil met de andere bungyjumps is, dat je daar vanuit stilstand naar beneden springt. Bij deze, kon je een aanloop nemen en dan over de rand rennen. Superdik natuurlijk!
In Queenstown zijn er nog veel meer dingen te doen, maar ik wilde ook graag een hike doen, de omgeving is hier schitterend (veel Lord of the Rings filmlokaties).
Vandaag een flinke hike gemaakt, naar de top van een berg. Een pittige, steile klim, met een schitterende beloning; een van de mooiste panoramische uitzichten die ik ooit heb gezien. Er lag zelfs nog een beetje sneeuw op de top (de berg is 1748 m. hoog)
Na hier mijn lunch te hebben gehad, weer afgedaald, want ik kreeg het behoorlijk koud. In elk geval een van de betere hikes die ik in NZ gelopen heb.
Morgen ga ik Queenstown weer verlaten. Nu eerst maar naar de kroeg, even feesten en afscheid nemen van een aantal mensen, die of nog langer blijven of een andere kant op gaan reizen.
See you later!
na de leuke dagen in Franz Josef, weer op de Straybus gehopt. We reden naar een heel klein plaatsje langs de westkust, Haast. We verbleven in een hostel, vlakbij het strand. 's avonds met het het grootste gedeelte van de groep naar het strand gegaan, om een kampvuur te maken en daar gezellig een biertje te drinken.
De volgende dag reden we naar Queenstown, de adrenaline hoofdstad van NZ. Hier zijn ontelbare activiteiten te doen, als het maar hoog, snel of gevaarlijk is. Dit is ook de plaats die bekend staat om de bungyjumps, het eerste bedrijf dat bungy's voor het grote publiek aanbied, zit hier.
Voordat ik naar NZ kwam, was ik niet van plan om ooit een bungyjump te gaan doen. Maar, als je reiservaringen met anderen uitwisselt, kun je best wel eens van mening veranderen....
Op een of andere manier ben ik de hersencel kwijtgeraakt die je bang moet maken, want met de skydive bv, was ik geen seconde bang. Dit was de grootste reden om hier in Queenstown te gaan bungyjumpen. En dan niet 1, nee, 3!!!
Op maandag kwamen we in Queenstown aan, en stopten we bij de Karawau Bridge. Hier kon je een bungyjump doen van 43 meter, van de brug, boven de rivier. Nou, daar begon ik dan maar mee.... Een flink stuk elastiek om de benen, en toen begon het aftellen. Ik sprong van de brug, de eerste 2 seconden hing ik voor mijn gevoel in de lucht zonder dat er wat gebeurde, en toen viel ik naar beneden. Het gevoel wat toen door me heen ging, is moeilijk te beschrijven, maar de adrenaline spoot door mijn aders. De val eindigde in het water, tot ongeveer mijn borst. Na een paar keer uitstuiteren, werd ik met een bootje opgepikt. Helemaal top.
Zo rond etenstijd werden we bij het hostel afgezet. Nadat ik was ingecheckt, even de keuken gecheckt. En daar waren Linda, Jorien en Bonny weer. Ik viel met mijn neus in de boter, want ik kon meteen aanschuiven voor het eten. En 's avonds was het feest in de kroeg, er was karaoke avond. Met de hele groep van de bus staan zingen op het podium na de nodige biertjes, gezellig was het wel.
De dag erna, mijn 2e bungyjump gemaakt. Dit is de hoogste van NZ (134 meter) en een van de hoogste ter wereld. Je springt vanuit een cabine, die boven een ravijn hangt. En dat is een flink eind naar beneden hoor... Ook deze sprong was helemaal top, na het adrenalineshot geeft het uitstuiteren een soort zweverig gevoel.
De 3e bungyjump was boven de stad, en 47 meter hoog. Het verschil met de andere bungyjumps is, dat je daar vanuit stilstand naar beneden springt. Bij deze, kon je een aanloop nemen en dan over de rand rennen. Superdik natuurlijk!
In Queenstown zijn er nog veel meer dingen te doen, maar ik wilde ook graag een hike doen, de omgeving is hier schitterend (veel Lord of the Rings filmlokaties).
Vandaag een flinke hike gemaakt, naar de top van een berg. Een pittige, steile klim, met een schitterende beloning; een van de mooiste panoramische uitzichten die ik ooit heb gezien. Er lag zelfs nog een beetje sneeuw op de top (de berg is 1748 m. hoog)
Na hier mijn lunch te hebben gehad, weer afgedaald, want ik kreeg het behoorlijk koud. In elk geval een van de betere hikes die ik in NZ gelopen heb.
Morgen ga ik Queenstown weer verlaten. Nu eerst maar naar de kroeg, even feesten en afscheid nemen van een aantal mensen, die of nog langer blijven of een andere kant op gaan reizen.
See you later!
-
23 Februari 2006 - 09:40
Marco (Bolk):
Jaja, je moet alles een keer gedaan hebben in je leven zeggen ze dan...
Zelf houd ik toch liever beide beentjes op de grond ;) -
23 Februari 2006 - 12:38
Pino:
Hej Bolk, ik heb toch duidelijk op film staan dat je met beide beentjes (lees ski's!) van de grond komt hoor!
Maarre, Nelis, ga je nou echt de tijd alleen maar volmaken met party's pleasure en pils? Ons hier een beetje voorhouden dat je daar hard moet werken om rond te komen, dat verhaal gaat nu natuurlijk niet meer op! -
23 Februari 2006 - 13:41
Deb:
hee adrenalinefreak
volgens mij ben je wel meer dan 1 hersencel kwijt.... , maar gelukkig heb je t overleeft
xx -
23 Februari 2006 - 14:28
Jolanda:
Ik hoop, dat je nog een paar hersencellen overhoudt voor het tijdstip, dat je weer thuiskomt. Omdat Wout en Barry de tegenovergestelde richting reizen, weet ik wel een beetje wat me te wachten staat! -
23 Februari 2006 - 17:19
Wendy En Marco:
klinkt allemaal weer behoorlijk goed!! zou t van me leven niet doen, 134 meter naar beneden springen!! hoop dat derest van je hersen cellen op de goede plek blijven zitten!!! (geintje)
maak er n grote party van, genietse!!! groetjes uit de oudcamp -
25 Februari 2006 - 21:11
Bonny:
Hej Roger! Voel me bijna vereerd dat ik nu al in 2 van jouw verhalen genoemd word.. ;) Heb twee leuke dagen in Christchurch gehad, vrijdagavond uit geweest met een ontzettend raar meisje (zus van jongen die ik in Auckland heb ontmoet), was vreselijk, we wisten niet hoe snel we haar weer in de steek moesten laten. Gister naar rugby match geweest, Crusaders vs. The Sharks, gaaf om een keertje mee te maken, alleen had de persoon die ons een lift gaf, even vergeten te melden dat ze niet terug gingen naar Christchurch... Sta je dan op 2.5 uur vanaf Christchurch... terug gelift, overleefd en veilig aangekomen! CU in OZ! x -
26 Februari 2006 - 20:29
Jess:
Hey Roger,
Door jouw verhalen, beleef ik mijn reis weer helemaal opnieuw, super man die Nevis!!! Have fun and sweet azzz... -
28 Februari 2006 - 15:46
Gerda:
Cool man!! en wij moeten hier blij zijn met carnaval...beetje jammer
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley